"Talon" Julie Kagawa

O premierze tej książki dowiedziałam się z mediów społecznościowych. Od pierwszego rzutu okiem zakochałam się we wspaniałej wężowej okładce ze złotymi napisami. A krótkie opisy wspominające o smokach, walce z członkami zakonu Świętego Jerzego, tajnej misji i przejęciu władzy nad światem utwierdziły mnie w przekonaniu że muszę ją przeczytać.

Z niecierpliwością więc,  czekałam, kiedy wreszcie nadejdzie jej kolej w moim planie czytelniczy. I na samym początku zonk. Nie wiem jakim cudem, ale umknęło mi, że jest to powieść dla młodzieży, a ja przecież do młodzieży przestałam się zaliczać już ponad dziesięć lat temu. Nic to, myślę sobie, "Zmierzch" kiedyś mnie wciągnął, więc może z "Talonem" też nie będzie źle.

Ember i Dante Hillowie to młode smoki, które przez tajną organizację, która zrzesza i ochrania wszystkie przetrwałe do naszych czasów mityczne gady zostają wysłani do Kalifornii. W ludzkich ciałach mają oni za zadanie poznać życie jej mieszkańców i zasymilować się z rówieśnikami. Jednocześnie będą kontynuować szkolenie, po którym Talon podejmie decyzję o ich dalej karierze w strukturach organizacji. Imprezy, surfowanie na falach, wylegiwanie się na plaży - to ma być dla nich ostatnia chwila wytchnienia przed początkiem dorosłego życia. Jednak muszą oni zachować czujność, gdyż Zakon Świętego Jerzego, zaprzysiężony wróg smoków, może się ukrywać w każdym z plażowiczów.

Ember, jak to typowa nastolatka, jest w okresie buntu, pragnie doświadczyć jak najwięcej wrażeń, uwielbia czuć wolność i nie może pogodzić się z ciągłą kontrolą Talonu, nad nią sprawowaną. Tęskni do latania, które jest surowo zabroniona, a jej wewnętrzna smoczyca ciągle chce się wydobyć z ludzkiej powłoki.Sprawy komplikują się, gdy poznaje Garreta, przystojnego chłopaka w jej wieku, do którego czuje typowo ludzkie przyciąganie. Żeby było śmieszniej, Garret to ukryty żołnierz Zakonu Świętego Jerzego, który ma za zadanie wytropić przebywające w Kalifornii smoki. Nie jest on jedynym samcem w otoczeniu Ember. Riley - przystojniak na motorze, to zbiegły z Talonu smok, który jako swój życiowy cel przyjął uratowanie jak największej ilości pisklaków spod władzy organizacji.

No i tak powstaje nam typowy trójkąt miłosny. Jedna dziewczyna, dwóch chłopaków, silne emocje, niezdecydowanie - wreszcie taki układ nie doprowadza mnie do białej gorączki. Autorka, tym razem tworzy tak skomplikowaną sytuację, nad wyraz mocno uzasadnioną. Dwoista natura Ember, jej ludzkie i smocze oblicze, to powód jej silnych uczuć zarówno do człowieka, jak i smoka.

Powiem szczerze, że początkowo pomysł zionącego ogniem potwora zamieniającego się w człowieka wydawał mi się trochę dziwaczny. jakoś tak nie mogłam się przyzwyczaić do tego, iż naszym bohaterom w każdej chwili mogą wyrosnąć skrzydła, ogon , szpony i kły, a ja ciągle będę darzyć ich sympatią. Ale w miarę czytania oswajałam się z tą myślą, a przeobrażone stwory ujęły mnie za serce swoim pięknem i gracją. Za to nie przekonałam się do historii Garreta, który żołnierzem Zakonu został jako 14 latek i teraz w wieku siedemnastu lat jest już doświadczonym pogromcą smoków, który na swoim koncie ma liczne bezlitosne morderstwa.

Podsumowując, książkę czytało się bardzo przyjemnie. Historia wciągnęła mnie ogromnie. Już nie mogę doczekać się kolejnego tomu, zwłaszcza że pierwszy zakończył się dość dramatycznie. A ekranizacji też jestem ciekawa - duże pole do popisu dla efektów specjalnych i scenografów. Szczerze polecam, nie tylko dla młodzieży.